1. “Ben bağımlı olmam”
Herkes bağımlı olabilir. Bunun
psikolojik ya da sosyal etkenler ile
doğrudan ilişkisi yoktur. Uyuşturucu
madde kullanımı bedende zamanla
biyolojik değişikliklere yol açar.
Uyuşturucu madde kullanıldığı sürece
bundan kaçınmak olası değildir.
2. “Bir kere kullanmaktan bir şey
çıkmaz”
Kokain gibi bazı uyuşturucu maddeler ilk
kullanımdan sonra bile bağımlılık
oluşturabilir. bir kere kullanıldıktan
sonra uyuşturucu maddenin ikinci kez
kullanılması daha kolay olur. çünkü
kişinin korkusu kalkmıştır. Uyuşturucu
maddeyi nereden bulabileceğini
bilmektedir.
3. “Arasıra kullanmakla bir şey olmaz”
Genelde bağımlı kişilerde ara sıra
kullanmak niyeti ile başlar. Ancak daha
sonra bağımlılık hale gelmişlerdir. Ara
sıra kullanılsa bile bunlar zararlarını
gösterir. Aralıklı uzun süre kullanım
da bireyde ruhsal ve kimyasal
değişikliklere neden olur. Ara sıra
kullanım ülkedeki uyuşturucu madde
talebini azaltmaz.
4. “Esrar alkol ve sigaradan daha
tehlikeli değildir”
Esrar tehlikeli bir uyuşturucu maddedir.
Alındıktan sonra bedende yağ dokusunda
birikir (özellikle beyin ve üreme
organlarında). 30 gün süre ile bu
dokularda kalır. Bu nedenle zarar verici
etkileri daha yüksektir. Bellekte kayıp,
öğrenme bozukluğu, solunum sistemi
bozukluklarına neden olabilir. Esrar
sigaradan çok daha yüksek oranda kanser
yapıcı uyuşturucu madde içermektedir.
5. “Beni bu uyuşturucu maddeleri
kullanmaya başka nedenler itti”
Uyuşturucu kullanan kişiler (alkol
dahil) bu uyuşturucu maddeleri kullanma
nedeni olarak başkalarının
davranışlarını gösterir. Örneğin anne
babam, toplum vs. Birey kendi
sorumluluğunu almalıdır. Hangi neden ile
olursa olsun, eğer kişi kendine zarar
veren bir davranış içinde ise, sonuç
olarak bunun sorumlusu kendisidir. Bunun
istisnası uyuşturucu maddenin kişiye
zorla verilmesidir. Bu nedenle
insanların, kendi davranışlarının
sorumluluklarını üstlenmesi ve
kendilerine karşı olan sorumluluklarını
yerine getirmesi gerekir.
6. “Ben kontrol edebilirim”
Bu inanç ile uyuşturucu madde kullanmaya
ilk adım atılmaktadır. uyuşturucu
kullanılan ortamlara “ben kendimi
kontrol edebilirim” düşüncesi ile
girilmektedir. Halbuki seçilecek en
güvenli yol bu ortamdan kaçmaktır.
Birçok kişi hala kontrol edebileceği
inancını taşırken bağımlı hale
gelmiştir. Bağımlı olanların bir kısmı
hala bu uyuşturucu maddeleri kullanmayı
kontrol edebileceğine inanmaktadır.
7. “Benim iradem güçlüdür”
Yukarıda anlatıldığı gibi bunun irade
güçlüğü ya da zayıflığı ile mutlak bir
ilişkisi yoktur. Kişilik patolojileri
kimi zaman uyuşturucu madde kullanımına
neden olabilmektedir. ancak böyle bir
sorunu olmayanlarda bağımlı olabilmekte
ya da böyle bir sorunu olanlar bağımlı
olmamaktadır. Bu nedenle bireysel
özellikler önemli olmakla birlikte
birebir neden sonuç ilişkisi yaratmaz.
8. “Herkes kullanıyor ve birşey olmuyor”
Bu düşünce kişinin kendisine yandaş
arama çabasından kaynak alır. İnsanların
ve gençliğin büyük çoğunluğu uyuşturucu
madde kullanmamaktadır. Çevresinde
uyuşturucu kullanan kişilerin uyuşturucu
maddenin zararlarını görmesi zaman
alabilir. Bu nedenle bugün onlara birşey
olmaması yarın uyuşturucu maddenin
zararlarını görmeyecekleri anlamına
gelmez. Ayrıca az da olsa bazı kişiler
uyuşturucu madde ile ilgili büyük
sorunlar yaşamamaktadır. Ancak bireyin
onlar gibi olma şansı, bağımlı olma
şansından çok daha düşüktür. Uyuşturucu
madde kullanmayan kişiler de mutlu ve
üretken yaşayanların oranı, uyuşturucu
madde kullananlara göre daha fazladır.
9. “Sadece zayıf bireyler bağımlı olur”
Bunun tam tersi doğrudur. Uyuşturucu
madde kullana kişiler belli bir süreç
içinde zayıf insanlar haline gelir.
Hiçbir kimse bağımlı olmak amacı ile
uyuşturucu kullanmaya başlamaz. Davranış
ve kişilik değişiklikleri belli bir süre
zarfında uyuşturucu kullanımı dolayısı
ile ortaya çıkar. Bu nedenle bağımlıları
zayıf, tehlikeli insanlar olarak
nitelemek yanlıştır.
10. “Uyuşturucu sadece kullanan kişiye
zarar verir”
Aile sevdiği üyesinin durumundan
etkilenir. Bireyin toplumsal üretkenliği
ortadan kalkar. Sağlık harcamaları
artar. İstenmeyen kazalara yol açabilir.
Uyuşturucu madde bulma zorunluluğu
olduğunda suç işleyebilir. Çevresindeki
diğer insanlara örnek olarak uyuşturucu
kullanımının toplum içinde
yaygınlaşmasına neden olabilir.
11. “Tüm bağımlılar hapsedilmelidir”
Bağımlının hapsedilmesi sorunu çözmez.
Kişinin hastalığını ortadan kaldırmaz.
Tedavi ve rehabilitasyondan sonra birey
ancak iyileşebilir ve uyuşturucu madde
kullanmayı bırakabilir. Cezasını
çektikten sonra çıkan kişi, eğer tedavi
olmadı ise tekrar uyuşturucu madde
kullanmaya başlayacaktır.
12. “Uyuşturucu madde kullanımı bazı
ülkelerde bir yaşam biçimi, neden
değiştirilmeli ki?”
Dünyada hiçbir ülkede uyuşturucu madde
kullanımının bir yaşam biçimi olduğuna
dair bilgi yoktur. Bazı bölgelerde
gelensel olarak daha hoşgörülü ile
karşılanmaktadır. Ancak bu durum
uyuşturucuların bir yaşam biçimi olduğu
anlamına gelmez. Yapılan çalışmalarda,
uyuşturucu kullanımını yoğun olduğu
bölgelerde sosyal ve ekonomik gelişimin
yavaş olduğu bildirilmiştir.
13. “Uyuşturucu bağımlıları tedavi
edilemez”
Uyuşturucu kullanımı bağımlılık düzeyine
geldikten sonra tedavi oldukça zahmetli
bir iştir. Ancak uyuşturucu
bağımlılarının tedavi edilemez anlamına
gelmemektedir. Kişi tedavi olmaya ve
tamamen birakmaya istekli ise, o zaman
başarı oranı çok yüksektir. Tedavi,
konunun uzmanları tarafından
yapılmalıdır.
|