|
Genel bilgi
Peyote kaktüsü türü üzerine ilk sistemli
araştırmayı, 1886 yılında Ludwig Lewin
yayımlamıştır. Oysa aynı bitki; Meksika
ve Güneybatı Amerikan yerlilerinin ve
ilkel kabilelerin çok eskilerden beri
tanıdıkları ve kullandıkları bir
uyuşturucu maddedir.
Meskalinin, yapısı LSD ve psilocybin
gibi uyuşturucu maddelerden farklı olsa
da; benzer etkiler ortaya çıkarttığından
halüsinojen bir uyuşturucu madde olarak
kabul edilir. Etkisi LSD’ye benzer.
Meskalin, Peyote kaktüsünün başlıca
aktif uyuşturucu maddesidir. Küçük
tazemsi görünüşlü bir kaktüsdür.
Genellikle ağız yoluyla çiğnenerek,
ancak bazen enjeksiyon ile de
kullanılır. Çay, kahve, süt, portakal
suyu ve diğer içeceklerle alınabilir.
Kristal toz, kapsüller veya sıvı olarak
küçük ampuller halinde bulunur.
Etkileri
5 mg/kg meskalin, ışık ve renklerle
ilgili şiddetli halüsinasyonlara neden
olup farklı psişik etkiler yaratır.
Alındıktan 30 dk.sonra etkileri ortaya
çıkar ve 12 saat içinde de sonlanır.
Güvenli ve rahat bir ortamda
alınmadığında olumsuz etkiler
yaratabilir. Alındıktan sonra görsel
izlenimler yoğunlaşmaya başlar,
renklerde keskinleşme, görsel
halisünasyonlar, öfori, her şeye karşı
ilgisizlik, normal şartlarda olağan
gözüken şeylerin olağanüstü belirtilere
sahip olması, derinlik, zaman ve yer
algılarının ortadan kalkması, yönelim
bozukluğu, vücut ısısı ve kan basıncında
artma, uykusuzluk ve zayıflık görülür.
Yan etkileri arasında panik atak,
depresyon, paranoid hezeyanlar, göz
bebeğinde büyüme, konfüzyon, intihar
girişimleri vardır. Uzun vadede,
kullanıcının hezeyan ve
halüsinasyonlarına, depersonalizasyon ve
derealizasyon eşlik ettiğinden psikozla
karışan tablolar görülebilir.
|
